25 THANKS TAG


Την πρώτη μέρα στη σχολή -πριν πολλά χρόνια- ένας όχι και τόσο συμπαθής κύριος/δάσκαλος, αφού εισέβαλε στην αίθουσα, μας είπε το εξής:
"Θα γράψετε σε χαρτί 100 πράγματα στα οποία θα λέγατε ευχαριστώ και γιατί και μετά αυτά χαρτιά θα μου τα παραδώσετε. Τα λέμε την άλλη εβδομάδα".
Χωρίς λοιπόν, να πει τίποτε άλλο, βγήκε από την αίθουσα.
Αυτή ήταν η πρώτη "εργασία" που μου ανατέθηκε και στην οποία -αν και δεν πήρα βαθμό- ήταν η καλύτερη που έγραψα ποτέ.

Ήθελα λοιπόν να την παρουσιάσω, να την αλλάξω και να την ξαναθυμηθώ, αυτή τη φορά γράφοντας τα 25 πράγματα στα οποία λέω ευχαριστώ. Προκαλώ κι εσένα που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή -είτε είσαι blogger είτε όχι- να το κάνεις. Είναι απελευθερωτικό και σίγουρα θα εντυπωσιαστείς και εσύ η ίδια με τις απαντήσεις σου.

Πάμε λοιπόν...



1. Ένα ευχαριστώ στις πέντε μου αισθήσεις. Αν δεν είχα κάποια από αυτές το "παζλ" θα ήταν πάντα μισοτελειωμένο.

2. Ένα ευχαριστώ στη περιέργειά μου. Πάντα με πήγαινε ένα βήμα πιο πέρα.

3. Ένα πολύτιμο ευχαριστώ στην αγκαλιά που πάντα είναι εκεί και με περιμένει να κρυφτώ.

4. Ένα ευχαριστώ στο "ατίθασο" μυαλό όλων των ανθρώπων που γνωρίζω.

5. Ένα ευχαριστώ στο γουργουρητό των γατιών μου.

6. Ένα ευχαριστώ στη σκύλα μου που με ξυπνάει πάντα με αγκαλιές.

7. Ένα ευχαριστώ στη μυρωδιά της βρεγμένης γης.

8. Ένα ευχαριστώ στο άγχος μου και στις κρίσεις πανικού. Όσο επώδυνες και αν είναι πάντα με δυναμώνουν.

9. Ένα ευχαριστώ στα λάθη που έχω κάνει.

10. 'Ενα ευχαριστώ σε όλα τα χαμόγελα που συναντούν το δικό μου ανέκφραστο στόμα.

11. Ένα ευχαριστώ στα σημάδια που έχω στα γόνατά μου από το παιχνίδι.

12. Ένα ευχαριστώ στη στήριξη της οικογένειά μου. Δεν θα ήμουν τίποτα χωρίς αυτήν.

13. Ένα ευχαριστώ στη δημιουργικότητά μου. Ευτυχώς δεν θα με βαρεθώ ΠΟΤΕ!

14. Ένα ευχαριστώ στη μουσική που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου.

15. Ένα ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που έχω τρελαθεί στα γέλια.

16. Ένα ευχαριστώ στην ανυπομονησία μου. Μειώνει το χρόνο στο μισό.

17. Ένα ευχαριστώ σε αυτούς που με διορθώνουν και γίνομαι καλύτερη.

18. Ένα ευχαριστώ σε αυτούς που με έμαθαν να αγαπώ, να εκτιμώ, να δίνω, και πολλές φορές χωρίς να περιμένω τίποτα πίσω.

19. Ένα ευχαριστώ στο αίσθημα αισιοδοξίας που νιώθω όταν κοιτάω τον ουρανό.

20. Ένα ευχαριστώ στο ότι επιτελούς έγινα χορτοφάγος.

21. Ένα ευχαριστώ στην αγάπη που γεμίζει τη ζωή μου.

22. Ένα ευχαριστώ στις πόρτες που έκλεισα και δεν άνοιξα ποτέ ξανά.

23. Ένα ευχαριστώ στο αίσθημα δικαιοσύνης που πάντα με καταδιώκει.

24. Ένα ευχαριστώ σε αυτούς που με αντέχουν ακόμα και στα δύσκολα.

25. Ένα ευχαριστώ σε αυτό που νιώθω τώρα, αυτή τη στιγμή που γράφω.




                                                                                                                        .

    16 comments:

    1. καλά κάνω και παίρνω πίσω πολλά θετικά vibes από σένα...
      1.ευχαριστώ που ανοίχτηκες τόσο!!!
      είσαι τρέλα Miss και Bella και Bamba!!!
      πόσο όμορφα αυτά που γράφεις!!!
      πολλά φιλάκια Iro μου <3

      ReplyDelete
      Replies
      1. Γιασεμάκι το ίδιο ισχύει και για μένα, το ξέρεις αυτό. <3 <3
        Να το κάνεις κι εσύ. Είναι τόσο απελευθερωτικό.
        Ps: O δασκαλάκος όταν τα μάζεψε όλα, σε κάθε μάθημα διάβασε και από ενός... δυνατά... φωναχτά... υπερήφανα...

        Delete
      2. http://crazyjazzy.blogspot.gr/2014/11/25.html

        ελπίζω να το ευχαριστηθείς!!! <3

        Delete
    2. Πολύ ωραίο tag, σίγουρα θα το κάνω!
      25 ευχαριστώ ε; :)
      ---> έπαθα κι εγώ μία φορά κρίση πανικού κι ένιωθα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Μπράβο που το αντιμετωπίζεις έτσι , και φυσικά που το μοιράζεσαι μαζί μας.

      ReplyDelete
      Replies
      1. Λιλάααακι μου!!!
        Να το κάνεις ναι ναι ναι. Θα χαρώ πολύ.
        Οι κρίσεις πανικού είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου και έμαθα (σιγά σιγά) να τις αντιμετωπίζω έτσι :)

        Delete
    3. Τι όμορφο post! <3
      Μπράβο στον αχώνευτο κυριούλη (:Ρ) και πιο πολύ σε σένα που το μοιράστηκες! :)

      ReplyDelete
      Replies
      1. Σε ευχαριστώ Δέσποινα, να το κάνεις κι εσύ. φιλιά πολλά <3

        Delete
    4. Κωνσταντίνα μου τα γόνατά μου είναι ο χάρτης της παιδικής μου ηλικίας!
      (Τι εμετουλίστικη πρόταση έγραψα πάλι God)...

      ReplyDelete
    5. Πολυ ωραια ιδεα θα το κανω κ εγω!!
      Κρισεις πανικου ειχα κ εγω οτι χειροτερο ηταν για μενα ευτυχως τις ξεπερασα!

      ReplyDelete
      Replies
      1. Να το κάνεις εννοείται!!! <3

        Delete
    6. πραγματικά τέλειο ταγκ!!!λέω να το κάνω και εγώ χαχα!!!! είναι απίστευτο πόσα πράγματα έχουμε, και καθόμαστε να γκρινιάζουμε για όσα δεν έχουμε!!!!επίσης έχουμε πολλά κοινά!!!πες μου όμως πως βγαίνεις πιο δυνατή από τις κρίσεις, για εγώ ακόμα το παλέυω!!!

      ReplyDelete
      Replies
      1. Χαρά μου σε ευχαριστώ και χαίρομαι που τελικά το έκανες (και ήταν τόσο μα τόσο ωραίο). Η αλήθεια είναι ότι εγώ είμαι από τους ανθρώπους που ξεχνάω εύκολα τα καλά που μπορεί να έχω δίπλα μου και πολλές φορές βρίσκω τέτοιους ή παραπλησιους τρόπους να με επαναφέρω στην πραγματικότητα. Οι κρίσεις πανικού ή οποιαδήποτε αγχώδης διαταραχή είναι μία μεγάλη συζήτηση, που ευχαρίστως να την κάνουμε, όποτε θες είτε μέσω fb είτε και από κοντά όταν αξιωθώ επιτέλους να ανέβω Αθήνα! Το θέμα είναι ότι ξεπερνιέται. :) :) :) :)

        Delete
    7. Ειναι σημαντικο να ευχαριστουμε ολα οσα εχουμε, θετικα και ακομα και τα αρνητικα που μας εκαναν πιο δυνατους!
      Ωραιο ποστ!

      ReplyDelete
      Replies
      1. Αυτό είναι το θέμα :) Εσύ Ελευθερία πότε θα το κάνεις;;;; Θα ήθελα πολύ να διαβάσω και το δικό σου :)

        Delete
    8. Πανέμορφο post :) θα μπορούσα να το κάνω κ εγώ? Φιλιά

      ReplyDelete
      Replies
      1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! <3
        Εννοείται ότι μπορείς να το κάνεις. Όλοι μπορούν να το κάνουν.
        xoxo

        Delete

    Back to Top