ΝΑΡΚΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΧΑΡΗ




Το καμουφλαρισμένο ναρκωτικό


Ο ηρωινομανής ζαλισμένος και χαμένος, ψάχνει τρόπους να πάρει τη δόση που θα τον κάνει να αισθανθεί καλύτερα. Να νιώσει το δηλητήριο να κυλά πάλι στις φλέβες του. 
Σίγουρα έχεις γίνει μάρτυρας κάποιου ανάλογου γεγονότος. Τώρα όπου ηρωίνη, βάλε ζάχαρη.


"Η ζάχαρη συγκαταλέγεται στα τρία πιο εθιστικά πράγματα. Τα άλλα δύο, τα ναρκωτικά και το τσιγάρο."


Το τότε


Η "αγάπη" μου προς τη ζάχαρη άρχισε σε μικρή ηλικία. Τίποτα ανησυχητικό βέβαια. Είχα όμως προλάβει να συνδέσω τη χαρά μαζί της. Όπου γενέθλια και τούρτες. Όπου πτυχία και σοκολάτες. Όπου έρωτες και cute πραλίνες.
Το μοτίβο είχε ήδη δημιουργηθεί και έτσι έφθασα στην ηλικία των 27 ετών να καταναλώνω 6 σοκολάτες την ημέρα. Έτσι, για την πλάκα μου.
Στα μικράτα μου δεν έβλεπα το πόσο καταστροφική ήταν. Ο οργανισμός άντεχε. Δεν υπήρχε αλλαγή βάρους, δεν είχα ακμή, έσφιζα από ενέργεια και υγεία.
Η ζάχαρη όμως λειτουργεί συσσωρευτικά. Όπως και όλοι οι εθισμοί. Χρειάζεται χρόνος για να δεις αποτελέσματα. Και πες ότι τα είδες. Θα τα αναγνωρίσεις;
Στα 27 λοιπόν, παρουσιάστηκαν πολλά προβλήματα μαζεμένα. Απότομη αύξηση βάρους, έκρηξη ακμής, πολλές ώρες ύπνου, μηδενική αντοχή κ.τ.λ.
Το απέδωσα στον αρρύθμιστο θυρεοειδή. Στο ότι δεν κινούμαι. Στο ότι οι κουρτίνες μου ήταν βαμμένες στο χρώμα που μισούσα. Κοινώς εθελοτυφλούσα. 
Ύστερα από πίεση, έκανα εξετάσεις αίματος. Όλα ήταν "πειραγμένα" αλλά τίποτα που να μου κρούει τον κώδωνα. 
Ώσπου μία μέρα ξύπνησα. 



Το μετά 



Εκείνο το πρωινό ήταν καθοριστικό. Παρατηρούσα το φίλο μου που ετοιμαζόταν να φύγει για δουλειά. Χαμογελούσε. Εγώ δεν είχα αντοχή ούτε να γυρίσω πλευρό. "Δεν είσαι πρωινός τύπος", μου λέει. "Μα εγώ δεν ήμουν ποτέ έτσι", σκέφτηκα. Αυτό ήταν. Για τις υπόλοιπες δύο ώρες αναρωτιόμουν τι έχει συμβεί. 
Πρώτη σκέψη ήταν ότι τρώω πολύ και αργά το βράδυ. Εννοείται ότι θα σηκωνόμουν σα ζόμπι το πρωί. Με τα χίλια ζόρια, κατάφερα να τρώω τελευταίο γεύμα στις 10. Συνέχιζα όμως να καταναλώνω ζάχαρη. Άρχισα να γυμνάζομαι συστηματικά. Το βάρος επέμενε, όπως και η ακμή. Έκανα ορμονικές εξετάσεις. Όλες βγήκαν ικανοποιητικές.
Συνέχιζα να καταναλώνω ζάχαρη. 
Κάπου εδώ να πω, ότι δεν υπήρξε ούτε ένας γιατρός που να με ρωτήσει για το διατροφολόγιό μου. Κάθε καρέκλα και χάχας.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου έδωσαν το οκ να γυρίσω πίσω στις διατροφικές κραιπάλες. Και κάπως έτσι, πέρασαν ακόμη δύο χρόνια. 
Ούσα πλέον σοβαρά εθισμένη στη ζάχαρη, πολλές φορές έτρωγα σοκοφρέτες και παγωτά για πρωινό. Αν στο σπίτι υπήρχε έστω και μία καραμέλα, δε μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν την έτρωγα. Έχω διακόψει πολλές φορές τον ύπνο μου τη νύχτα για να φάω γλυκό και μετά να ξανακοιμηθώ. 
Είχα φθάσει σε τέτοιο σημείο που δεν άντεχα τον εαυτό μου. Είχα απελπιστεί αλλά παρόλα αυτά, συνέχισα. "Θα την κόψω από αύριο". " Όχι σήμερα. Είχα δύσκολη μέρα" "Μου αξίζει να φάω. Σήμερα έκανα το τάδε".

Άνθρωπος με υγιείς σκέψεις δεν εθίζεται. Συνειδητοποίησα ότι τα σοβαρά ζόρια που τραβούσα τότε στη ζωή μου επιδείνωναν το πρόβλημα του εθισμού. Η καταστροφολογία είχε ριζώσει στο μυαλό μου και η μόνη μου διαφυγή ήταν η παροδική ευχαρίστηση. Ο εγκέφαλος θυμάται. Θυμάται πότε ευχαριστήθηκες, πότε ένιωσες καλά έστω και για δύο λεπτά και λόγω επιβίωσης θα σε οδηγήσει στο να το ξανακάνεις. Θέλει το "καλό" σου. 

Αν νιώθεις ευτυχισμένος με ζάχαρη, ζάχαρη θα σου ζητήσει. Αν νιώθεις ευτυχισμένος με τσιγάρο, τσιγάρο θα σου ζητήσει. Όπως τον έχεις μάθει. 
Οι σωστοί ειδικοί που μπήκαν στη ζωή μου με βοήθησαν πολύ. Ο πιο σημαντικός από όλους ήταν ο ψυχολόγος. Έπρεπε να φθάσω στις ρίζες του κακού. 
Οι επόμενες εβδομάδες ήταν πολύ δύσκολες. Τα συμπτώματα της έλλειψης ήταν έντονα. Δε μπορούσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν όλη την ώρα πως δεν έχω τίποτα να με ευχαριστήσει πλέον, το στομάχι μου πονούσε, όλο το σώμα μου πονούσε. Η σκέψη μου καρφωμένη στη ζάχαρη και στα γλυκά. 
Αυτό που με κρατούσε, ήταν η γνώση που αποκτούσα διαβάζοντας. Οι έρευνες και τα ντοκιμαντέρ για τη βιομηχανία της ζάχαρης με είχαν πεισμώσει. Το "τέρας" ήταν πιο μεγάλο από ό,τι φανταζόμουν. 

Το τώρα


Η γεύση της ζάχαρης σου δίνει την αίσθηση της επιβράβευσης. Και αυτό είναι κάτι που οι γονείς, άθελά τους, μαθαίνουν στα παιδιά από μικρά. Πλέον, όποιο προϊόν και να καταναλώσεις περιέχει μέσα ζάχαρη. Γαλακτοκομικά, ψωμί, φρυγανιές ακόμα και το κρέας. Ακόμα και αν δε καταναλώνεις γλυκά, το διατροφολόγιό σου έχει ήδη μέσα αρκετά μεγάλη ποσότητα ζάχαρης. Στόχος είναι να νιώθεις τη "σωστή" εμπορικά, γεύση ώστε να καταναλώνεις ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες. Όλα τα υπόλοιπα να σου φαίνονται άνοστα και άγευστα. Αυτό, σε συνδυασμό με άγχος, στρες ή κατάθλιψη που μπορεί να περνάς, φτιάχνουν το ιδανικό προϊόν για το ράφι. Ξέρεις. Το μεσαίο. Αυτό που βρίσκεται ακριβώς στο ύψος των ματιών σου. 
Ο εθισμός στη ζάχαρη μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα. Κι αυτό, επειδή δεν υπάρχει ακόμα έντονη πληροφόρηση. Σύμφωνα με έρευνες, η κατανάλωση ζάχαρης είναι αποδεδειγμένα πιο καταστροφική από ότι το τσιγάρο. Οι συνέπειες είναι πιο σίγουρες και πιο άμεσες (διαβήτης, καρκίνος κ.τ.λ).

Ακόμα παλεύω με τον εθισμό. Δεν είναι κάτι εύκολο που ξεπερνάς μέσα σε ένα μήνα ή ακόμα και ένα χρόνο. Όπως και οι καπνιστές, έτσι και οι ζαχαρομανείς ξέρουν, ότι ακόμα και μία κουταλιά αρκεί για να ξανακυλήσουν. 

Βλέπω όνειρα ότι τρώω γλυκά (όσο αστείο και αν ακούγεται, στην πραγματικότητα είναι τραγικό), προσπαθώ να εντάξω πράγματα στη ζωή μου που με ευχαριστούν και με γεμίζουν αλλά μερικές φορές δε τα καταφέρνω και ξανακατρακυλώ. Βρίσκω όμως σύντομα τις ισορροπίες. 
Ο εθισμός στη ζάχαρη (και οποιοσδήποτε εθισμός που σε καταστρέφει) φαίνεται στους γύρω σου, στους ανθρώπους που σε περιβάλλουν και σε ζουν καθημερινά. Αν εσύ δεν έχεις τη δύναμη ή τον τρόπο να κάνεις την αρχή, συζήτησέ το μαζί τους. Ίσως ανακαλύψεις μοτίβα συμπεριφορών που δε περίμενες ότι έχεις. Σίγουρα όμως η συζήτηση θα σε βοηθήσει αρκετά. Και μη φοβηθείς να μιλήσεις με ειδικό. Οι ειδικοί ψυχικής υγείας είναι εκεί για να κάνουν ακριβώς αυτό. Να σε βοηθήσουν να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει και να βρείτε λύσεις μαζί. Δε κάνουν τη δουλειά για σένα. Εσύ κάνεις όλη τη δουλειά. 
Χρειάζεται πίστη και αγάπη προς τον εαυτό σου και στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά, δεν είναι το τέλος. 




*** Δες το ντοκιμαντέρ "That Sugar Film" και θα απαντηθούν πολλές ερωτήσεις σου.

9 comments:

  1. Πολύ ωραίο το άρθρο σου Ηρώ!! Είμαι κι εγώ "εθισμένη" στη ζάχαρη
    Μια μέρα όμως ξύπνησα και είπα "για 20 μέρες δεν θα φάω καθόλου ζάχαρη"... Και το κατάφερα! Δυστυχώς μετά υπέκυψα στον πειρασμό και κύλησα πάλι!
    Αλλά θα το ξανακάνω και θα το κρατήσω για πάνω από 20 μέρες!

    Φιλιά :*

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε και ίσως και σε βοήθησε.
      Δυστυχώς είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Μπορείς να το κάνεις, αρκεί να κατανοήσεις τις επιπτώσεις αυτού που κάνεις. Εγώ προσωπικά αν δε διάβαζα άρθρα και δεν έβλεπα όλα αυτά τα ντοκιμαντέρ δε θα πείσμωνα τόσο. <3

      Delete
  2. Πολύ καλό άρθρο, μπράβο σου που βρήκες τη δύναμη να το μοιραστείς μαζί μας.

    Πολλές φορές πιστεύουμε ότι "εθισμός" σημαίνει απαραίτητα αλκοόλ, τσιγάρα και ναρκωτικά...
    Και δε συνειδητοποιούμε πως μπορεί να είναι και πολύ πιο... κοινά και γνωστά μας, αθώα πράγματα της καθημερινής ζωής!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ - πολύ :)
      H γνώση είναι δύναμη.

      Delete
  3. Από τα λίγα άρθρα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό και μου αποτηπωθηκαν. Μπράβο για την δύναμη και μπράβο που το έγραψες και το μοιράστηκες με τρόπο σωστό. Μου έκανες καλό γιατί είμαι νέα μανούλα και έχω πέσει ήδη στο ατόπημα να δώσω στο παιδί μου γλυκά για επιβράβευση οπως λες. Μακάρι να υπήρχαν περισσότερα τέτοια κείμενα με τις σωστές πληροφορίες και γεγονότα, χωρις ωραιοτητες για να συνειδητοποιπουμε ότι υπάρχουν πράγματα που πρεπει να αλλαξουμε. Εγω ειμαι εθισμένη σε αλλα πράγματα οχι τοσο υλικά αλλά και αυτά κακά ειναι. Σε ευχαριστώ για το άρθρο και θα σε παρακολουθώ απο εδώ και πέρα γιατί δε σε ήξερα πριν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που το βρήκες βοηθητικό το κείμενο :)

      Delete
  4. Τιποτα δεν ειναι οπως μας το παρουσιαζουν...
    Μπράβο για το κειμενο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ :)

      Delete
  5. Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο σου.. Κι εγώ μια από τα ίδια και προσπαθώ να κάνω μια πιο σωστή και απλή διατροφη δλδ όπου ζάχαρη,βάζω μέλι ή στεβια... Όπου παγωτό ή άλλο βάζω φρούτα στο μπλέντερ κτλ.. Αλλά όπως είπες κρύβεται παντού! Ο πατέρας μου που κοντεύει τα 80 λέει χαρακτηριστικά "η ζάχαρη είναι αργός θάνατος" κι έχει δίκιο... 🌹 😘

    ReplyDelete

Back to Top