THE GAME OF HOT POTATO

Το αγαπημένο παιχνίδι πολλών!


 Έχω ενστάσεις. Πολλές ενστάσεις. Εξ' ου και το καινούργιο άρθρο σε αυτή τη στήλη που ανανεώνω όποτε νιώσω την ανάγκη να πω κάτι πέρα απο τα γνωστά. 
Είτε είσαι blogger/vlogger είτε απλή αναγνώστρια που δεν έχεις άμεση σχέση με το αντικείμενο, ξέρεις από τώρα τι επακολουθεί. So, get ready.

Το παιχνίδι με την καυτή πατάτα το γνωρίζεις νομίζω. Αυτό που έπαιζες μικρή μαζί με τους φίλους σου και χρίζατε μία μπάλα ως καυτή πατάτα και την πετούσατε ο ένας στον άλλον; Που δεν έπρεπε να μείνει στα χέρια του παίκτη πάνω από δύο δευτερόλεπτα; Που όποιος την κρατούσε παραπάνω έχανε; Αυτό! Το θυμήθηκες; Τέλεια... πάμε να σου πω τώρα τι σχέση έχει αυτό με την beauty community (πόσο με εκνευρίζει αυτή η λέξη).

Την αλήθεια κι ας πονάει

Στο παιχνίδι της καυτής πατάτας συνήθως έχανα... Πρώτον επειδή δεν καταλάβαινα το νόημα του παιχνιδιού και δεύτερον προτιμούσα να την πετάω σαν αστεράκι νίντζα πάνω στον άλλον (με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει να την πιάσει) γιατί μου φαινόταν πιο διασκεδαστικό. Πάντα με βγάζανε εκτός παιχνιδιού. Δεν ήξεραν, λέει, πώς να με διαχειριστούν.

Αυτό το κάνω μέχρι σήμερα. Την ωραία την "πατατούλα" θα την κρατήσω στα χέρια μου, θα την επεξεργαστώ, θα την εκτιμήσω και μετά θα σου την πετάξω στα μούτρα για να δω τι θα κάνεις και εσύ με αυτήν. Αν κάνεις το ίδιο, το λιγότερο που θα σκεφτώ, είναι να σε κάνω φίλη μου.

Το θέμα blogging στην Ελλάδα (όπου blogging βάζετε όλες τις εκδοχές αυτού), αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού. 

Στηρίζουμε οι πάντες τους πάντες, αγαπάμε οι πάντες τους πάντες και μετά όλοι μαζί πάμε και μυρίζουμε τις ανθισμένες αμυγδαλιές στο Ζάππειο.

Είμαι από τις πρώτες που θα σου πω να στηρίξεις οποιαδήποτε συνάδελφό σου, που εκτιμάς το έργο της, της δουλειά της, τον κόπο της. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια και κυρίως χωρίς αξιολόγηση. Αν στηρίζουμε συνέχεια τους πάντες, πώς θα εξελιχθούν και θα ξεχωρίσουν αυτοί που το δικαιούνται; 
Η αλληλεγγύη λοιπόν υπάρχει μέχρι ενός ορίου. 

Οι απόψεις που έχουμε δεν μπορεί να καλύπτουν συναισθηματικά όσους είναι αδύναμοι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Είτε ταυτίζεσαι με αυτές τις απόψεις είτε βρες το θάρρος της γνώμης σου να αντιπαρατεθείς σε αυτές με επιχειρήματα. Και ερχόμαστε ξανά στην πατάτα...

Βλέπεις σχόλια και γνώμες που παρεκκλίνουν από τον αρχικό στόχο, φανατισμένες "μαύρες χήρες" που ζώνονται με "πατάτες" και τις πετούν στο γήπεδο του αντιπάλου. 

Μισό λεπτό κυρία χήρα... Την είδατε την πατάτα; Την πιάσατε; Την μυρίσατε; Πρόλευση είδατε; Πώς την πετάτε έτσι στον άλλον; Γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται; 

Δεν γνωρίζετε και δεν σας απασχολεί να μάθετε. Ζείτε για την ημέρα της επιστράτευσης των κραγιόν! Αγωνιάτε για το πότε θα σκάσει η Χιροσίμα για να χωθείτε στην πρώτη γραμμή. Εσείς λοιπόν είστε πάντα νικητές στην "καυτή πατάτα". Τώρα μπορείτε να πάτε να μυρίσετε τις αμυγδαλιές.

Τα εν οίκω μη εν δήμω

Υπάρχει και το άλλο μέτωπο, αυτό των ηθοποιών. Υπάρχουν πολλά ταλέντα που έχασε το σανίδι. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που όταν εκφέρεις την άποψή σου για την "οικογένεια" θίγονται ακόμα και όταν είναι έκτα ξαδέρφια! Που επιμένουν να "αποκαταστήσεις" το όνομά τους ενώ αφενός δεν αναφερόσουν σε αυτούς και αφετέρου τώρα θυμήθηκαν ότι είστε οικογένεια ενώ μία κάρτα στα γενέθλιά σου δεν έχουν στείλει.  Αυτό λοιπόν είναι κάτι που συμβαίνει κατά κόρον στο κομιούνιτι (μπα, ούτε έτσι μου αρέσει).

Κυρία ξαδέρφη, ζεις για να κάνεις εντύπωση. Κακή. Πολύ κακή. Και τι γνώμη μου θα πω, και θα σχολιάσω εμπεριστατωμένα, διότι με ενδιαφέρει να ακουστώ και δεν κρύβομαι πίσω από το καλά λιμαρισμένο δάχτυλό μου. Δεν αυταρέσκομαι, δεν αδιαφορώ, δεν βάζω άλλους να μιλήσουν αντί για μένα. Οι αμυγδαλιές σε περιμένουν!

Νίντζα, νίτζα είσαι εδώ;

Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε: Το να εκφράζεις τη γνώμη σου ευγενικά (όσο τουλάχιστον στο επιτρέπει το κλίμα και η επίθεση που δέχεσαι), είναι αυτό που επιβάλλεται να κάνεις. Το να ζητιανεύεις προσοχή, φίλους, εταιρίες και σνιφς από αμυγδαλιές επιβάλλεται να το σταματήσεις. Αρκέσου στο να κάνεις αυτό που θέλεις, αυτό που μπορείς και αυτό που θα ήθελες να δεις από τους άλλους να κάνουν. Αναλώσου με στόχο. Α! και το σημαντικότερο... κρύψου γιατί σου έρχεται το νίντζα αστεράκι!

Παρακαλώ το παρακάτω βιντεάκι να ακούγεται κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης. Ο συνδιασμός είναι εξαιρετικός!